Werken, zeilen, eten, drinken en gelukkig zijn :)

Het is alweer bijna twee weken geleden dat ik mijn vorige blog heb geschreven en zoveel gebeurd in de tussentijd! Tijd voor een nieuwe update dus…

Vorige week dinsdag ben ik begonnen met mijn stage. De eerste dag was een introdagje waarin ik vanalles uitgelegd kreeg over het gebouw, nooduitgangen, de organisatie etc. En had ik de eerste inhoudelijke meeting met Anthony (mijn stagebegeleider), deze meeting vond plaats samen met Alice, een college die een week voor mij is gestart en aan hetzelfde project werkt als ik. Het project waar we aan werken is echt heel erg interessant, maar het werk zelf is misschien een beetje saai. Het project gaat over gezondheid van de aboriginals. Mijn stagebegeleider wil samen met een groep onderzoekers een langdurig project opzetten met als doel de gezondheid van de aboriginals te verbeteren door middel van community development. Dit betekend dat ze een de communities waar de aboriginals wonen willen verbeteren door samen te werken met deze communities. Samen met de communities willen ze een plan opstellen met issues die belangrijk zijn om aangepakt te worden. Voor dit project zijn ze nu bezig met een fondsaanvraag en Alice en ik gaan bezig met een literatuur review om deze aanvraag te ondersteunen. Ik ga onderzoeken of er interventies zijn die zich richten op het verminderen van sociale ongelijkheid van de aboriginals ten opzichte van de rest van de bevolking. Dus dat wordt heel veel lezen! Afgelopen week heb ik eigenlijk ook vooral zitten lezen, ik ben hard aan het inlezen over de situatie van aboriginals in Australie (die echt heel slecht is! Gemiddelde levensverwachting is 20 jaar jonger, veel alcohol en drugsgebruik, veel kinderen worden doof of hebben ooginfecties. Veel Australiers zijn hier niet van op de hoogte, of willen daar niet van op de hoogte zijn). Het is een heel interessant onderwerp en het grappige is dat het gelijk interessante gesprekken oplevert als ik met Aussies over mijn stage praat. Alice is verder een hele gezellige collega’s, met de rest heb ik nog niet zoveel contact, maar wie weet komt dat nog. 

Mijn bureautje

Gebouw waar ik werk

Het werkritme zit er nog niet helemaal in en ik ben heel erg moe, wat heel vervelend is als je moet lezen, want ik val de hele tijd bijna in slaap, of mijn hoofd valt opeens naar beneden (weer dat knikkebollen met mn ogen open...). Ik hoef er niet eens zo heel vroeg uit, Rob en ik staan meestal op tussen 7 en half8, maar meestal gaan we pas slapen tussen 1 en half2, dus erg veel slaap krijgen we niet :p... We reizen gezelllig samen met de bus (nou ja, erg gezellig is het eigenlijk niet, omdat we vrijwel altijd allebei in slaap vallen). Het kost me ongeveer 1,5 tot 2 uur om op mn werk te komen. Bizar he! Moet je nagaan dat je in dezelfde stad woont en dan zo ver moet reizen!! In dezelfde tijd kan je heel Nederland van oost naar west hebben doorkruist :p Ik moet twee bussen nemen op om mijn werk te komen en bussen zijn heel vervelend... Dus ik zit er aan te denken om de tweede bus te schrappen en te gaan hardlopen het laatste stukje. Het is iets meer dan 4,5 km dus dat is zeker te doen en er is een douche op mijn werk.. waarschijnlijk ga ik hier morgen mee beginnen (je mag me uitlachen als je wilt...). Maar het lijkt me een goede vervanger voor mijn fietsen. Wat ik trouwens best wel mis! Tis best irritant dat Sydney zo’n grote stad is en je niet ff op je fietsje kan springen om van A naar B te komen. Als je ff wat wil drinken in de stad ofzo moet je gelijk de bus pakken, wat je weer 1.5 uur kost om heen en terug te komen...Maar grote stad is ook we leuk (waarom weet ik eigenlijk niet :p).

Dus ik ben aan het harde werkende leven begonnen hier in Sydney. Tis een interessante ervaring om buiten Nederland te werken, best wel apart. De mensen zijn eigenlijk hetzelfde en de werkvloer ziet er ook niet anders uit, alleen iedereen praat Engels! Ik had vandaag nog dat ik weer even verbaasd was dat iemand de telefoon in het Engels op nam  :p en af en toe wil ik bijna in het Nederlands iemand aanspreken, maar dat snappen ze natuurlijk niet :p.. Laatst wel per ongeluk tegen Rob Nederlands lopen praten.. De wekker ging en dan gaat de radio altijd aan en Rob deed em maar niet uit, en toen vroeg ik aan hem: “Kan je de radio uit doen?” Ik vroeg het een paar keer, maar hij deed het maar niet! Na een tijdje had ik door dat ik Nederlands tegen hem aan het praten was, en dat snapt ie natuurlijk nie :p (het was nog geen 7uur ’s ochtends..), hihihi...

Naast het werken ben ik natuurlijk ook nog steeds een beetje een toeristje en doen we leuke dingen. Vorige week zaterdag zijn we naar het strand geweest met Tom (een goede vriend van Rob), het was de eerste officiele lentedag en dat moest natuurlijk gevierd worden!! We zouden eerst naar Bondi beach gaan, maar het waaide best wel hard, dus toen zijn we uiteindelijk naar Clovelly beach gegaan waar we lekker uit de wind in de zon konden zitten, dat was heerlijk! Het water zag er ook heel aanlokkelijk uit, want het water is hier heel helder en ziet er heel bezwembaar uit. Het was alleen freaking koud! Tom wilde er toch wel in, maar bleef met tot aan zn knieen staan, te koud om verder te gaan. Rob volgde hem en hij ging er wel in een keer doorheen en zwom naar de overkant (hij moest natuurlijk ff indruk maken op zn meisje :p). Toen kon Tom natuurlijk niet achterblijven en zwom ook heen en weer.. Let wel! Dit gebeurde allemaal terwijl ze de hele tijd oerkreten uitstootten omdat het zo koud was :p 

Diezelfde avond hebben we met z’n 3en gebbqt en zijn we naar een Rugby League wedstrijd geweest in het stadion. Robs vader heeft ledenpassen waarmee we gratis naar elke Rugby en AFL (Australian Football) wedstrijd kunnen. Ik was nog nooit bij een live sportwedstrijd geweest in zo’n groot stadion, het was echt vet gaaf! Ik kreeg een spoedcursus Rugby League spelregels, want ik had geen idee hoe dat werkte. Het is een hele vreemde sport, 22 mannen, 1 bal, 4 palen. En elke keer lopen ze 2 meter met de bal en dan liggen ze weer met een hoopje op de bal. Ik wilde de hele tijd opmerking maken als: “hoopje op de bal!”, maar dat snapte Rob en Tom natuurlijk niet... Maar de sfeer was wel heel leuk om mee te maken. Na de wedstrijd hebben we thuis nog een heleboel wijn zitten drinken, waaronder een die ouder was dan onszelf! (uit 1986 :p) en ook rijstwijn met 53%, dat was niet heel lekker :p

Cheerleaders bij de wedstrijd

Wallabie aaien

De zondag daarna zijn we naar het Featherdale Wildlife park geweest met z’n 2tjes. Dat was heel leuk! Alle wildlife van Australië is daar te bewonderen, kangaroes, wallabies, koala’s (die zijn zoooo schattig!!!) heleboel mooie vogels, emoes, krokodillen en natuurlijk slangen!! T Was een heel leuk park, want de kangaroes en wallabies zaten niet in kleine hokjes, maar konden vrijuit rondhuppen en je kon voer kopen om ze eten te geven, wat we natuurlijk gedaan hebben J.. Je kon een koala aaien (lief!!) en papagaaien leren praten :p. Op een gegeven moment stonden we te kijken naar hoe de vleermuizen eten kregen, de medewerker legde uit wat ze eten enzo en terwijl we stonden te kijken kreeg ik opeens een natte splash op mijn hoofd, ik dacht eerst dat een van die vleermuizen fruit had gegooid (want ze eten fruit), alleen toen ik het van mn voorhoofd afveegde bleek dat het vogelpoep was!! Ieuwl!! Ik voelde me helemaal een met de natuur op dat moment... en wilde daar zo snel mogelijk van af :p

Vogelpoep op mn hoofd

Manly beach

Ik zou eigenlijk afgelopen maandag zijn begonnen met stage, maar Anthony was heel druk met afspraken die dag, dus zei hij dat ik beter op dinsdag kon beginnen. Dus had ik lekker nog een dagje vakantie :) Yay!! Ik had zin om iets te gaan doen en Rob moest natuurlijk gewoon werken, dus heb ik een berichtje op Couchsurfing geplaatst of iemand zin had om naar het strand te gaan en dat hadden mensen wel, dus met een groepje van 6 mensen zijn we naar Manly beach geweest, daar moet je heen met de veerboot, supermooi uitzicht op Operahouse en Harbourbridge vanaf de boot :) En het strand was geweldig!! Het was heerlijk weer, lekker zonnig en vrijwel geen wind. Dus we zaten lekker te chillen in de zon en toen kregen we wel heel veel zin om even een duik te nemen. Dus dat deden we, je moet alleen wel bedenken dat het hier nog maar begin lente is, dus het water is megakoud! We renden het water in en in het begin was het nog wel te doen, maar na een tijdje in het water te zijn werd het steeds kouder en kouder, ik begon zelfs te hyperventileren op een gegeven moment! En raakte een beetje in paniek (zoals ik dat altijd doe :p) Dus toen maar weer snel uit het water gegaan, want er waren toch geen lekkere strandwachten die me konden redden :o

Afgelopen zondag hadden we een geweldige dag! We gingen zeilen op een supervette boot. We waren vrijdag naar een couchsurfing event geweest, hun Sydney monthly drinks, gewoon om nieuwe mensen te leren kennen. En daar raakte we aan de praat met een Poolse gast. Die nodigde ons uit om met hem mee te gaan op een zeilboot van een vriend op zondag. Dat leek ons wel heel erg leuk, hij had ook wat andere mensen uitgenodigd. Dus dat gingen we doen. Ik vond het stiekem wel een beetje eng, het klonk als het begin van een perfecte horrorstory, Poolse gast nodigt "backpackers" uit op een zeilboot en toen.... Ik vertrouwde het niet helemaal, dus ik ging de naam van de boot googlen Woronora en het eerste waar google mee komt is Woronora Cemetry (begraafplaats). AAAAHHH!!! Maar ja, je moet je niet door angst laten leiden, dus ik schoof dat maar achter in mijn hoofd, en dat was maar goed ook, want het was een geweldige dag dat we hadden!! De boot was geweldig. Het was van een Nederlandse man van in de 70 ofzo die in de jaren 60 naar Australie was verhuisd en die boot zelf heeft gebouwd. Hij heeft er 38 jaar over gedaan! (dan is 17 jaar voor jullie huis nog helemaal niet zoveel he pap en mam ;) ).. Een hele leuke man ook, supergelukkig en helemaal tevreden met het leven wat hij leidde. Zijn levensfilosofie was dat hij alleen de goede dingen herinnerde en de nare dingen wilde hij zich niet herinneren, want zo leek het alsof hem alleen maar goede dingen overkwam. Klinkt misschien een beetje simpel, maar ik denk wel dat het kan leiden tot gelukkig zijn!! We waren met iets van 15 mensen op de boot, we hadden wat mensen uit de stad opgehaald, een groepje van 4 personen die uit canada en england kwamen en die ook voor langer in Sydney aan het werk zijn/stage lopen. Dat was erg gezellig en daar gaan we wel weer een keer mee afspreken :D 

Het was een hele chille dag, we hebben een beetje geholpen met de zeilen hijsen en Rob heeft nog even aan het roer gestaan :) En we zagen dolfijnen! Supertof!! 

Oh en we vertrokken vanaf Palm Beach, wat een heel rijk gedeelte van Sydney is, stonden echt supermooie huizen daar! waarschijnlijk 4 miljoen dollar per huis ofzo...

Zaterdagavond hadden we ook een gave avond, we gingen met wat vrienden van Rob uiteten in een Braziliaans bbq restaurant. Je kon daar onbeperkt eten, ze kwamen dan aan je tafel met bijvoorbeeld een spiets vol gegrilld vlees, bijvoorbeeld beef with garlic, of beef with cheese, of porkbelly, of zalm en daar sneden ze dan een stuk van af en die kon je dan zelf er afpakken met je vleesknijper. En al het vlees was geweldig lekker! Superlekker gemarineerd enzo. En zoals ik al zei was het onbeperkt eten, dus aan het einde van de avond ontploften we bijna van het vele eten dat we hadden gehad :o En daarna nog lekker gedanst in een leuke tent. 

Ik ben ondertussen al wel meer gewend aan het in Sydney zijn enzo. Hoewel ik nog steeds elke keer de verkeerde kant op kijk als ik de weg oversteek, maar tot nu toe nog niet overreden, dus dat gaat goed ;). Het Engels praten is nog steeds vervelend en gooi er nog steeds Nederlandse woorden tussen. Australiers hebben best wel veel eigen woorden die ik niet ken, zo noemen ze McDonalds bijvoorbeeld Maggus, in de volksmond, soms zijn gesprekken daardoor best wel moeilijk te volgen... Maar gelukkig heb ik Rob die me die dingen kan leren :)

Oh en alles is hier trouwens giga duur! We gingen zaterdag boodschappen doen en daar kochten we brood voor omgerekend 3 euro, ofzo.. iig heel duur en alles kost hier veel geld, maar gelukkig werkt Rob, mwhahaha... 

Dat was het denk ik wel weer zo'n beetje heb nog veel meer verhalen die ik kan vertellen denk ik, maar dat komt een andere keer wel denk ik. 

Doegdoeg!

Ik heb nog meer foto's toegevoegd! Je kan ze vinden als je op de kleine diavoorstelling hiernaast klikt :)