Eindelijk een eerste update! Ik wilde zondagavond al iets schrijven,
maar er kwamen steeds dingen (lees: Rob) tussen, waardoor het erbij
inschoot. Maar nu heb ik eindelijk een goed moment gevonden om jullie te
voorzien van een update, want ik weet hoe hard jullie daar naar
smachten!!!
Het is ondertussen al bijna een week geleden dat ik door m'n
ouders op het vliegveld werd afgezet en uitgezwaaid om aan de lange trip
naar Australië te beginnen, in mijn eentje. Het vliegen was best wel
chill, alleen vliegen is eigenlijk wel prima. De service was goed en het
eten redelijk, niet te veel turbulentie en het overstappen in Hongkong
ging heel soepel.
 |
| Tijdens overstap in Hongkong |
Het hele slapen in het vliegtuig ging helaas niet
zoals gepland, ik wilde slapen in de eerste vlucht en dan in de tweede
vlucht wakker blijven, zodat ik alvast een beetje op Australische tijd
zal zitten, maar ja, de eerste vlucht kon ik natuurlijk niet slapen en
de tweede vlucht kon ik niks doen zonder in slaap te vallen.. :p Tot het
moment een uur voor de landing. Toen werd ik enorm zenuwachtig, mijn
handen waren helemaal zweterig en ik had een hartslag van 200 volgens
mij... Op het scherm kon ik zien hoelang het zal duren voordat we zouden
landen en met elke minuut die voorbij ging, ging mijn hartslag 1 beat
per minuut omhoog. De aankomst in Sydney was geweldig! Het was al donker
daar tegen die tijd en we vlogen over de stad, dus het was een zee aan
lichtjes! En ik kon de Harbour Bridge en Opera House zien vanuit het
vliegtuig, ik zat als een klein kindje met m'n neus tegen het raampje
gedrukt en moest me inhouden om niet kleine verraste kreetjes uit te
slaan :) En toen waren we geland en kon ik een stempel van Australië in
ontvangst nemen. Ik hoefde gelukkig niet uitgebreid gecheckt te worden
zoals je altijd ziet in Border Security en kon gewoon doorlopen.. naar
Rob die me stond op te wachten met een bordje en een ballon. Het was
heel vreemd om hem weer te zien! Maar ook wel leuk. We gingen direct
naar huis, wat nog wel zo'n anderhalf uur rijden was. Bij het instappen stond ik natuurlijk aan de verkeerde kant van de auto te wachten, totdat ik zag dat het stuur aan de verkeerde kant zat.. hihi.. We reden over de Harbour
Bridge met uitzicht op Opera House :) Daar aangekomen werd ik met open armen ontvangen door Robs ouders en kreeg ik gelijk een glas wijn en een bord eten in mn handen gedrukt :D Toen wel snel naar bed gegaan, aangezien ik net meer dan 24 uur had gereisd was ik best wel moe...
Op vrijdag heb ik lekker uitgeslapen tot een uur of 1 (eigenlijk een hele normale tijd voor mij ;) )... een beetje rondgehangen in het huis. Met Robs vader (hierna Paul genoemd, want dat is zijn naam) gepraat en met hem mee gegaan naar de supermarkt, die was niet zo shokkend anders dan supermarkten in Nederland, behalve dan dat het kaasvak veel kleiner is :p... En toen was het tijd om me klaar te maken voor mn eerste date met Rob en de stad in te gaan. Vanaf hier naar de stad is nog best wel een eindje, zo'n 30-45 minuten, afhankelijk van het verkeer. In de bus zitten was heel raar, want hij reed de hele tijd aan de verkeerde kant van de weg en iedereen haalt aan de andere kant in.. Dat is echt vreemd. Maar ik heb de trip naar de stad overleeft. Onze date bestond uit een drankje bij Cruisebar, met uitzicht op Operahouse :D, daarna eten in een Thais restaurant, waar ik een heerlijke maaltijd had met gewokte knoflook en groenten en Rob een
gigantisch scherpe rode curry, met een lekker chocolade toetje achteraf. Een kopje thee, daarna hebben we een stuk door de stad gelopen en een cocktail gedronken in een heel leuk cafeetje, waar ze cocktails en drankjes schonken in lege groente potjes en maatbekers :) En tot slot hebben we nog een cocktail gedronken in een cafeetje met uitzicht op Cockle Bay en toen weer naar huis. Meiden zijn hier trouwens vreselijk gekleed wanneer ze uitgaan.. Ze dragen echt megakorte rokjes die maar net over hun kont heen komen en enorm hoge hakken waar ze duidelijk niet op kunnen lopen. Zaterdag heb ik eerst lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan. Ergens in de middag kwam Robs broertje op bezoek (Daniel), dat was erg gezellig :) Rob en hij hadden een idee om een van de kamers in het huis, een soort buitenkamer, die wel overdekt is en muren heeft, alleen de muren bestaan voor de bovenste helft uit gaas (snapje?), ze hadden daar een relaxte bank neer gezet en wilden daar een tv ophangen en een mat neerleggen. Dus gingen we naar een soort Gamma om die dingen op te zoeken... Alleen toen we naar de kassa liepen moest het hele gebouw worden geëvacueerd! We hadden geen idee waarom, maar we zijn er wel veilig uitgekomen :) 's Avonds vond mijn eerste officiele dinner met de familie plaatst, een BBQ. Dat gaat wel even wat anders dan een Nederlandse BBQ :p Eerst kregen we lekkere voorafjes (kleine bladerdeegvierkantjes met daarop een stukje tomaat, feta en een olijf). Daarna gingen Rob, Daniel en ik ondertussen op de Xbox spelen, ze hebben hier een kinect! Dus leuke spelletjes waarbij je je hele lichaam moet gebruiken, wij gingen fruit ninja spelen waarbij je met je handen stukken fruit door midden moet slaan. Superleuk spel, waarbij ik mezelf heb verwond door tegen mijn eigen hoofd aan te slaan :p Ondertussen had Paul wat vlees onder de BBQ gelegd, steak, worstjes en wat andere dingen. Eigenlijk is BBQen hier niet anders dan dat iemand gewoon staat te koken, behalve dan dat het op een BBQ buiten gebeurd.. De steak was wel enorm lekker, jumjum!! Het eten was wel grappig, want ze wilden steeds dat ik allemaal dingen ging proberen, sauzen en eten en dan zaten ze met z'n allen toe te kijken hoe ik weer wat aan het proberen was, hihi. Ik werd er wel een beetje zenuwachtig van, maar het is me gelukt om te eten zonder al te veel op de grond te gooien :) Oh en we hadden natuurlijk wijn bij het eten, een wijn uit 1993 die Paul en Desiree sindsdien zelf hebben laten rijpen in hun wijnkelder! Dat was echt een hele lekkere volle wijn! Jummie!
Op zondag was het tijd om Robs moeder en haar vriend te ontmoeten (Ronelle en Mike). We gingen met hun lunch hebben in een hele leuke tent een beetje buiten de stad. Het is hier winter, maar het weer is de hele tijd al superfijn, zo'n 20 graden en zon elke dag. Zo ook zondag, dus konden we lekker buiten zitten. Lekker in het zonnetje, met een live jazz bandje op de achtergrond :) En natuurlijk wijn :p Ze houden hier allemaal van een borreltje (en altijd meer dan 1 :p). Daarna hebben we nog bij hen thuis gechilld, lekkere wijn gedronken en toen gebeurde natuurlijk het onvermijdelijke: ik gooide mijn glas om, en die viel natuurlijk kapot.. zucht.. Het was heel raar, want het glaasje bleef aan mn vinger plakken en toen ik mijn hand weg trok viel ie om. Gelukkig is Ronelle heel aardig en ze vond het meer zonde van de wijn dan van het glaasje :p
Terug in Robs huis was het tijd voor avondeten. Met als voorafje seafood... mosselen en mini octopusjes!! Check de foto voor hoe dat er uitzag...
Maandag had ik een lunchafspraak met Anthony, mijn stagebegeleider. Ik moest daarheen met de bus, en dat werd een ramp... Ik was heel mooi op tijd weggegaan, had een extra buskaartje gekocht en was in de juiste bus richting de stad gestapt en ook bij de goede halte uitgestapt. Daar moest ik echter overstappen. Ik wist precies waar ik moest zijn en welke bus ik moest hebben, de bus kwam vrijwel gelijk nadat ik bij de juiste halte aan was gekomen. Er kwamen alleen twee bussen tegelijk aan! De eerste was 378 en de tweede was 372, dat was degene die ik moest hebben. Ik keek naar de 378 en dacht: die moet ik niet hebben, toen zag ik de 372 er achter rijden en dacht: die moet ik hebben. Op de een of andere manier ging er vervolgens iets mis met deze informatie om te zetten naar de juiste activiteit, want wat ik deed was in de 378 stappen... Het duurde best wel een tijdje voor ik door had dat ik in de verkeerde bus zat, want in de bus zelf zit geen display waarop je dat kan zien. Ik had echter op de kaart gezien dat de bus een tijd door een park zal rijden. Er kwam alleen maar steeds geen park en de tijd dat de bus aan zal moeten zijn gekomen bij mijn halte was ook al verstreken. Toen keek ik op de palen bij de bushaltes die we passeerden en daar stond nr 372 helemaal niet bij, alleen nr 378.. Shit, verkeerde bus dus! Dus ik ben uit de bus gesprongen en Rob gebeld: Help! Ik ben in de verkeerde bus gestapt! Gelukkig ging de 378 wel ongeveer dezelfde kant op als de 372, ik hoefde alleen maar door het park te lopen om bij de Uni te komen.. Alleen onthoud wel dat dit Australie is, een park hier is niet zo als in Nederland, de snelste weg door het park zou alsnog meer dan 2,5 km zijn! Tijdens het lopen belde ik Anthony maar even dat ik heel wat later zou zijn, omdat ik de verkeerde bus had genomen... Hij lachte me keihard uit :p Maar zei dat het geen probleem was, we konden gewoon lunchen in het park. Ik was net voorbij een heel leuk restaurantje gelopen, en daar gingen we zitten. Lekker in de zon, midden in het park. Anthony vond het prima dat ik in de verkeerde bus was gestapt, want hij vond dat sowieso een fijn restaurant, met goed eten. En het eten was inderdaad erg goed! We hadden leuke gesprekken over project waar ik aan ga werken en andere projecten waar hij en collega's aan werken. Heerlijk om weer over dit soort dingen te kunnen praten :D Wel apart trouwens, ik zat in een t-shirtje tijdens de lunch en Anthony had een overhemd aan, met daarover nog een dikke wollen trui en hij zat verbaasd te kijken dat ik het niet koud had met mijn t-shirtje.. het was 20 graden!
Na onze lunch ben ik richting het strand gegaan. Anthony raadde me aan om naar Clovelly beach te gaan en vanaf daar over de coastal walkway naar Bondi beach te lopen. De bus vertrok vlak vanaf waar we toen waren richting Clovelly beach. Toen ik op de bus stond te wachten werd wel duidelijk dat ik nog moet wennen aan het feit dat het verkeer hier aan de andere kant van de weg rijd. Na een tijdje kwam ik er namelijk achter dat ik op de bus de verkeerde kant op stond te wachten :p
 |
| Bronte beach |
 |
| Surfers bij Tamarama beach |
 |
| Rare foto van mij op Bondi beach |
Het werd alleen wel heel vroeg donker. Het wordt al om 6uur ofzo donker, dat was ik een beetje vergeten toen ik begon aan de route. En de stranden zitten helaas aan de verkeerde kant van het land, dus je ziet de zon niet in de zee zakken... Na mijn heerlijke wandeling ben ik weer terug de stad in gegaan en samen met Rob een kopje warme chocola gedronken bij Max Brenner. Dat was erg lekker! En toen richting huis voor avondeten.
Gister, dinsdag dus, was het NDARC congres (NDARC is het onderzoeksinstituut waar ik stage ga lopen, dit was hun jaarlijks congres waar ze hun huidig onderzoek presenteren). Gister was alleen een slechte dag, ik had enorm last van mijn jetlag. Ik was om 9uur op het congres (dat betekende dat ik om half8 al van huis moest), tijdens de praatjes kon ik echt niet wakker blijven. Mijn ogen vielen de hele tijd dicht en ik was aan het knikkebollen terwijl ik wakker was. Ik heb het dan ook niet lang volgehouden en ben rond half12 (tijdens de 'morning tea') weer naar huis gegaan en in bed gekropen (het slechtste wat je kan doen natuurlijk met een jetlag, maar ik kon het echt niet weerstaan!). 's avonds weer lekker gegeten met Robs ouders, ze zijn hier trouwens wel aan erg scherp eten gewend en ze hebben elke avond wijn bij eten :p... En na het eten tv gekeken, een programma over vluchtelingen. Er is hier namelijk een grote discussie gaande over zgn boatpeople, asielzoekers die via boten Australie binnenkomen. Heel veel Australiers zijn hier op tegen en nu hebben ze een tv programma waar prominente figuren uit de media dezelfde reis gaan afleggen als de asielzoekers... Interessant wel!
En vandaag is het woensdag. Ik heb net een Australisch bankaccount geopend bij een hele aardige vrouw die al aanbood om mijn bruiloft te organiseren, hahahaha. Vanavond ga ik lekker met Rob uit eten en morgen ga ik de toerist uithangen in Sydney door een gratis stadstoer te gaan doen..
Ik probeer vooral een beetje rustig aan te doen, over mn jetlag heen te komen (die niet zo heel erg is, behalve gister dan). Ik ben een beetje verkouden en nog steeds erg aan het hoesten, maar dat wordt al beter. Desiree (Robs stiefmoeder) heeft een hoestdrank gekocht en staat er op dat ik elke avond een "hot-lemon drink" drink (dat nog altijd beter is dan bruinebasterdmetui drankje!). Tis verder allemaal erg wennen! Alles is anders hier, het is 20 graden, maar winter. Ze rijden aan de andere kant van de weg, wat echt best wel wennen is! De bomen en planten en vogels zijn hier anders en maken andere geluiden. Overal zijn heuvels. Ik woon nu in Baulkhamhills en heb geleerd dat als er ergens Hills in een naam zit, dit ook daadwerkelijk betekend dat er heuvels zijn, dus niet zoals als Hardenberg of Bergentheim waar het dan vervolgens vlak is... Binnenkort maar eens kijken hoe dat gaat met hardlopen :o
Verder valt het ook nog wel tegen dat ik de hele tijd in het Engels moet praten en luisteren. Ik merk dat het wel moeite kost om Engelse conversaties te volgen. Nederlands pak je automatisch op als mensen dat praten, maar voor Engels moet je toch nog moeite doen, dat is wel vermoeiend. Daarnaast mis ik nog steeds een hele hoop uitdrukkingen die ik wil gebruiken in het Engels, maar niet ken. Hele simpele dingen als: werkse, gelukkig maar, fijn, mooi,... enzovoort!! Ik merk wel dat ik af en toe per ongeluk Nederlandse woordjes er doorheen gooi, hihi.. Oh en het geld is plastic en doet pijn als je het in je oog krijgt! hihi
Nou dat was het dan wel denk ik, de eerste update... pff een heel verhaal! Ik hoop dat jullie hier even mee vooruit kunnen!!
Oh en als je rechtsboven op de foto's klikt dan krijg je als het goed is nog meer foto's te zien :)
